بررسی روش‌های کاربرد نیتروکسین و نیتروژن بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی ذرت دانه‌ای (L. zea mays) رقم سینگل کراس 704

به‌منظور بررسی روش­های کاربرد نیتروکسین و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه­ای رقم سینگل کراس 704، آزمایشی در سال زراعی 94-1393در شهرستان اهواز به‌صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. تیــمارهای مورد مطالعه در آزمایش شامل، کود نیتروژن خالص در چهار سطح (100 درصد: N1، 75 درصد: N2، 50 درصد: N3، 25 درصد: N4) 100 درصد نیتروژن خالص (معادل 180 کیلوگرم در هکتار) به‌عنوان فاکتور اصلی و روش کاربرد نیتروکسین در دو سطح (بذر مال: B1 و همراه با آب آبیاری: B2)به‌عنوان فاکتور فرعی بود. نتایج نشان داد که تیمار کود نیتروژن باعث افزایش معنی­دار عملکرد دانه و صفات فیزیولوژیکی گردید. بیشترین عملکرد دانه از تیمار 75 درصد کود نیتروژن و کمترین از تیمار 25 درصد کود نیتروژن بدست آمد. همچنین اثر روش کاربرد نیتروکسین تأثیر معنی‌داری بر عملکرد، کلروفیل a وb  و کارایی مصرف و کارایی زراعی نیتروژن نشان نداد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار B1بذر مال به‌دست آمد. در این تحقیق روش کاربرد کود زیستی نیتروکسین تأثیر معنی‌داری بر صفات آزمایش نشان نداد اما مصرف این کود زیستی در کنار کودهای شیمیایی نیتروژن، توانست علاوه بر تولید محصول کافی و بهبود کارایی جذب نیتروژن، مصرف کود شیمیایی نیتروژن را به میزان 25 درصد کاهش دهد.